الإمام ناصر محمد اليماني
10 - ذو الحجة - 1441 هـ
31 - 07 - 2020 مـ
۱۰-مرداد-۱۳۹۹ه.ش.
02:38 مساءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://albushra-islamia.net./showthread.php?p=333804
____________

هر سال سلامت بوده و در راه حقّ ثابت قدم باشید تا روزی که مردم در برابر پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند..

بسم الله الرحمن الرحيم
سلام خدا و رحمت و برکات و نعیم رضوانش بر شما انصار پیشگام برگزیده عزیزم و تمام کسانی که در برابر پروردگار عالمیان تسلیم‌اند. هر سال سلامت بوده و در راه حقّ ثابت قدم باشید تا روزی که مردم در برابر پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، روزی که مال و فرزندان سودی ندارند؛ مگر کسی که با قلبی سلیم وعاری از شرک به خدا، به سوی پروردگارعالمیان بیاید.
چقدر این خبر مؤمنان به پروردگار عالمیان مرا غمگین می کند؛ آنان که اکثر آنها به خداوند ایمان نمی‌آورند مگر آلوده به شرک. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿١٠٥﴾ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّـهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هَـٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّـهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّـهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾}صدق الله العظيم [سورة يوسف]
ای جماعت مسلمانان! به خداوند عظیم که پروردگار من و شماست قسم! تمام کسانی که به خدا ایمان دارند [ولی] در دنیا و آخرت، تنها او را نخوانند، از کسانی هستند که در دنیا و آخرت به خداوند شرک آورده‌اند و خداوند اعمالشان را نمی‌پذیرد. حتی اگر تمام دهر [از ازل تا ابد] نماز خوانده و روزه بگیرد و کوه‌هایی از طلا انفاق کند، اگر معتقد باشد بنده در پیشگاه رب المعبود شفاعت بندگان را خواهد کرد؛ اعمالش پذیرفته نخواهد شد و شفاعت کسانی که گمان می‌کنند در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، شفیعشان خواهند بود؛ سودی برایشان نخواهد داشت؛ چون اعتقاد دارید انبیای شما در پیشگاه پروردگار شفاعتتان را خواهند کرد! درحالی‌که احدی از بندگان خدا در آسمان‌ها و زمین، را نمی‌شناسم که حق داشته باشد طلب شفاعت کند؛ همه انبیای الهی و رسولان و ائمه برگزیده کتاب و همه خلفای الهی از اولین تا آخرینشان که امام مهدی است... راهی برای خارج کردنتان از تاریکی و وارد شدن به عالم نور نیست مگر دعوت تمام انبیا ورسولان خداوند را تصدیق کنید.
ای عجب از جماعت خردمندان! آیا معقول است که خداوند انبیا و رسولانش را برانگیزد و آنان به اقوام خود [مردمشان] بگویند ما در «یوم الدین»، روزی که انسان‌ها در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند؛ نزد خدا شفیع شما خواهیم بود؟ چطور ممکن است که مردمشان را از عقیده شفاعت در پیشگاه خداوند برحذر دارند و سپس بگویند ما در « یوم الدین» شفاعت شما را خواهیم کرد؟ بلکه آنچه که من [درکتاب] می‌یابم این است که تمام دعوتگران به سوی کتب ذکر [کتاب‌های آسمانی] ، اعتقاد مردمشان را در مورد شفیع شدنشان در روزی که انسان‌ها در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، تکذیب خواهند کرد. آنها سخن شما در مورد اینکه در پیشگاه خداوند شفاعتتان را می‌کنند؛ تکذیب خواهند کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [سورة الفرقان]
چون همه‌ی آنها مردمشان را با ذکر [آمده از نزد پروردگار] انذار می‌کنند که جز خداوند ولیّ و شفیعی ندارند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
یا مگر می‌گویید این آیه، شفاعت برای کافران را نفی می‌کند، ولی انبیا و ائمه کتاب برای کسانی که ایمان آورده‌اند؛ شفاعت خواهند کرد. در این صورت با کلام خدا که در آیات محکم کتابش مؤمنان را مورد خطاب قرار می‌دهد؛ خاموش‌تان می‌سازیم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [ سورة البقرة]؛
شاید یکی از کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگر آلوده به شرک، بخواهد با آیات متشابه قرآن با من مجادله کند که در ظاهر آن از شفاعت ذکر به میان آمده‌است و بگوید: «خداوند تعالی فرموده است:
{اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾} صدق الله العظیم [ سورة البقرة]
پس امام مهدی در پاسخ می‌گوید: خداوند از شریکانی که برایش قائل می‌شوید، پاک و منزه و برتر است! چگونه ممکن است خداوند فتوای خود را نقض کند؟ خداوند در این جای کتاب دو آیه متوالی آورده‌است که اولین آیه از آیات بیّنه ومحکم است که ظاهر و باطن آن یکی است و دومی از متشابهات است و تأویلی غیر از ظاهر خود دارد. همانا که «اذن» دادن برای گفتن سخن صواب است؛ و سخن صواب درخواست تحقق شفاعت از جانب خداوند ارحم الراحمین است تا بعد از آنکه خداوند هرکس را به جزایش رساند، رحمتش دربرابر غضب و عذابش شفاعت کند؛ چون شفاعت تماماً از آن خداوند است نه اینکه بنده‌ای برای احدی از بندگان درخواست شفاعت کند! شما را چه می‌شود؟ چگونه حکم می‌کنید؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾} صدق الله العظیم [ سورة البقرة]
و موضع متشابه در این فرموده خداوند تعالی است:
{ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ} صدق الله العظیم
و شما گمان کردید که خداوند به بنده‌‌ای اجازه می‌دهد تا در پیشگاه پروردگار شفاعت بندگان را بکند! چطور این سخن می‌تواند «سخن صواب» باشد؛ درحالی‌که خداوند در تمام آیات محکم و بیّنه و ام‌الکتاب که تأویلی ندارند؛ مردم را از آن برحذر داشته است؟ آیاتی که هیچ‌کس قادر نبوده و نیست که برایشان تأویل بیاورد چون تأویلی ندارند و ظاهر و باطن آنها یکی‌ بوده و از آیات ام‌الکتابند که ذکر خردمندان است و من تمام علمای مسلمین را به چالش می‌کشم که اگر می‌توانند تأویلی غیر از آنچه که در ظاهر این آیات در نفی شفاعت توسط انبیا و اولیای الهی از ائمه کتاب آمده‌است؛ برایشان بیاورند. تصدیق تمام آیات محکم و بیّنه و ام‌الکتاب در این فرموده خداوند تعالی:
{اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [سورة السجدة]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [ سورة البقرة]؛
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! نه شما و نه من امام مهدی، قادر نیستیم که برای این آیات محکم که از آیات ام‌الکتابند، تأویلی غیر از آنچه که در ظاهر آنها آمده‌است، بیاوریم؛ چون تأویلی ندارند همان‌طور که شما شفیعی ندارید که درپیشگاه خداوند، برایتان شفاعت کند. چطور می‌توانند تأویلی غیر از ظاهر آیه داشته باشند؟ چون این آیات «قلب» و کانون اصلی این عقیده هستند. فکر نمی‌کنید آیا معقول است که خداوند محمد رسول‌الله را برانگیزد تا جنّ و انس را از عقیده شفاعت در پیشگاه خداوند برحذر دارد و به آنان درمورد باور به این اعتقاد باطل هشدار دهد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
و بعد [رسول‌الله] دعوت خود را نقض کند و بگوید: « با من، بامن؛ من در روز قیامت شفیع شما هستم»؛ کما اینکه در روایتی که منافقان به دروغ به خدا و رسولش نسبت داده‌اند، چنین آمده‌است. و این دروغ است و نبیّ چنین نگفته است چون محمد رسول‌الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[فاطمة بنت محمد اعملي لا اغني عنك من الله شيئا] صدق عليه الصلاة والسلام
[فاطمه دختر محمد؛ خود عمل کن و بدان که در برابر خداوند کاری از من برایت ساخته نیست.]
پس چگونه درحالی‌که می‌بینید فتوای نبیّ در این حدیث موافق فتوای خداوند در آیات محکم کتابش است؛ اما فرموده خداوند و رسولش در کتاب و سنت نبوی حقّ را که مخالف آیات محکم کتاب خداوند قرآن عظیم نیست؛ رها کرده و به سخنان منافقان از شیاطین بشر تمسک می‌جویید که برخلافشان هستند؛ کسانی که احادیثی غیر از آنچه که نبیّ فرموده‌است را نقل می‌کنند و می‌گویند: ایشان فرموده‌است: « با من، بامن؛...» و روایتی طولانی را که ظالمانه به دروغ به رسول‌الله نسبت داده شده را می‌آورند. آیا فکر نمی‌کنید؟
ای عجب از خردمندان؛ والله، والله، خودتان می‌بینید که عقلتان این دروغ و افترا را رد می‌کند؛ چطور از چیزی پیروی می‌کنید که عقلتان آن را نمی‌پذیرد و خودتان می‌دانید. در هرصورت این تنها اهل اندیشه هستند که به سوی حقّ هدایت می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٦٩﴾} صدق الله العظیم [سورة البقرة]
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّـهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾ رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾ رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿٩﴾}
صدق الله العظيم [آل عمران]
آیا ورود اهالی آتش به آتش، دلیلی غیر از استفاده نکردن از عقلشان دارد؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ ولِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾ إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾ فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾} صدق الله العظیم [ سورة الملک]
ای جماعت مسلمانان! منتظر کدام مهدی هستید؟ آیا منتظرید مهدی در‌حالی‌که در مسیر هدایت هستید، برای هدایت کردنتان بیاید؟ اگر در مسیر هدایت باشید، نیازی نیست که امام مهدی برای هدایت کردنتان برانگیخته شود. والله که اگر هم‌چنان در مسیر هدایت بودید؛ خداوند امام مهدی را برای هدایت کردنتان برنمی‌انگیخت. بلکه بعد از اینکه به شدت از مسیر هدایت دور شدید و بعد از آن که کتاب خدا و سنت حق رسولش را رها کردید و به آنچه که مخالف کتاب خدا قرآن عظیم و سنت حقّ رسولش است؛ درآویختید. چطور در‌حالی‌که به آنچه که مخالف کتاب خداوند قرآن عظیم و سنت حقّ نبوی تمسک جسته‌اید، خود را هدایت‌شده می‌دانید؟ سؤالی که مطرح می‌شود این است که: آیا منتظرید امام مهدی جلوی ریخته شدن خونتان را گرفته و صفوفتان را متحد کند و با حکم خدا اختلافتتان را از میان بردارد و با او مجادله نکنید مگر اینکه با برهان علمی و ملجم از آیات محکم قرآن عظیم برشما غالب گردد؟ یا منتظر امام مهدی هستید که خدا او را برانگیزد تا خون مسلمانان را ریخته و تحت لوای پرچم سیاه، شما را به بدترین شکل بکشند و با اکراه و زور و درحالی‌که خوار و زبون هستید، با او بیعت کنید؛ آیا فکر نمی‌کنید؟ یا منتظر امام مهدی هستید که نگوید امام مهدی است، بلکه شما بگویید او امام مهدی است و با تهدید به قتل، مجبورش کنید که با او بیعت کنید؛ همانا که این دروغ عجیبی است که مخالف آیات محکم کتاب است.
پس بیایید به شما نشان دهم چگونه امام مهدی را بشناسید. بیایید اول از عقل‌ها سؤال کنیم. پس می‌گویم: ای عقل‌ها! همانا که شما بصیرتی هستید که از دیدن حق ناتوان و کور نمی‌شود؛ پس به ما خبر دهید وقتی خداوند امام مهدی را در دوران اختلافات دینی ما و تقسیم شدن به گروه‌ها و احزابی که هم‌دیگر را می‌کشند، برمی‌انگیزد؛ چگونه بدانیم امام مهدی کدام است؟ حتماً عقل‌ها پاسخ داده و می‌گویند: لابد او باید بتواند با برهان قاطع علمی از کتاب برشما غلبه کند و مهیمن باشد تا تفرقه و چند دسته شدن مذهبی را از میان ببرد و با برهان علمی از کتاب این مذاهب را در هم کوبد و احادیث سنت نبوی را با برهان علمی از کتاب غربال کند و با دلایل قاطع علمی برگرفته ازکتاب خداوند قرآن عظیم، شما را به منهاج اولیه نبوت بازگرداند و خداوند او را برای یاری دادن به آنچه که محمد رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده‌است؛ برمی‌انگیزد. چون محمد رسول‌الله آخرین رسول و نبیّ الهی است که با قرآن عظیم آمده‌است و خداوند امام مهدی را به عنوان یاری دهنده به محمد برمی‌انگیزد و با علم کتاب یاری می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظیم [سورة الرعد]
ای عجب از امتی که نمی‌دانند وقتی امام مهدی در زمان مقدر در کتاب مسطور برانگیخته شد، چگونه او را بشناسند! چگونه می‌توانید او را بشناسید، اگر که خداوند الرحمن با عطا نمودن علم کتابش قرآن عظیم او را یاری نکرده باشد و احدی نباشد که از قرآن با او مجادله کند، مگر اینکه «شاهد حقّ» که خداوند علم کتابش قرآن عظیم را به او عطا نموده؛ بر وی غلبه کند؟ که اگر نتواند، امام مهدی؛ «شاهد موعود»ی که خداوند علم کتاب را به او عنایت می‌کند؛ نیست. چون باید علم کتاب از جانب خداوند به امام مهدی ناصر محمد داده شده باشد تا با برهان علمی از قرآن عظیم بر مسلمانان و مشرکان و ملحدین در عرصه‌های گوناگون علمی مهیمن گردد و ثابت شود که محمد رسول‌الله این قرآن را به دروغ به خدا نسبت نداده و واقعاً آن را از نزد خداوند حکیم و علیم دریافت نموده‌است؛ و خداوند آیات و نشانه‌های خود را در عالم واقعیات و حقایق به شما نشان می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَـٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩١﴾ وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ ﴿٩٢﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾} صدق الله العظیم [ سورة النمل]
وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة 333869 من موضوع كلُّ عامٍ وانتم طيّبون وعلى الحق ثابتون إلى يوم الدين ..


الإمام ناصر محمد اليماني
10 - ذو الحجة - 1441 هـ
31 - 07 - 2020 مـ
02:38 مساءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )

[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://albushra-islamia.net./showthread.php?p=333804
____________


كلُّ عامٍ وانتم طيّبون وعلى الحق ثابتون إلى يوم الدين ..


بسم الله الرحمن الرحيم، سلامُ الله عليكم ورحمتُه وبركاته ونعيم رضوانه أحبّتي الأنصار السابقين الأخيار وجميع المسلمين لربِّ العالمين، وكلّ عامٍ وأنتم طيّبون وعلى الحق ثابتون إلى يوم يقوم الناس لربِّ العالمين؛ يوم لا ينفع مالٌ ولا بنون إلا من أتى الله بقلبٍ سليمٍ من الشّرك بالله ربِّ العالمين..

فلَكَم يُحزنُني خبر المؤمنين بربّ العالمين أنّه لا يؤمن أكثرهم بالله إلا وهم مشركون! وقال الله تعالى:
{ وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿١٠٥﴾ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾ } صدق الله العظيم [يوسف 105 - 108].

ويا معشر المسلمين، أُقسِم بالله العظيم ربّي وربّكم أنّ جميع من يؤمن بالله ولا يدعو الله وحده في الدّنيا وفي الآخرة أنّه لمن المشركين بالله في الدنيا وفي الآخرة ولا يتقبّل الله عمله حتى لو صلّى الدّهر كلّه وصامَ الدّهر كلّه وأنفق جبال الأرض ذهباً وهو يعتقد بشفاعة العبيد بين يدَي الربّ المعبود أنّها لن تنفعهم شفاعة الشافعين حسب معتقدهم أنّهم شُفعاؤهم يوم يقوم الناس لربّ العالمين؛ كونكم تعتقدون أنّ أنبياءكم شفعاؤكم بين يدَي الله! ولا أعلم أنّه يحقّ لأحدٍ من عباده في السّماوات والأرض أن يتقدّم لطلب الشفاعة من أنبياء الله ورُسله ولا أئمّة الكتاب المُصطفين ولا خلفاء الله أجمعين من أوّلهم إلى خاتمهم الإمام المهديّ، فلا سبيل لإخراجكم من الظلمات إلى النور ما لم تُصدّقوا بدعوة كافة أنبياء الله ورسله.

فيا للعجب يا معشر أولي الألباب! هل من المعقول أنّ الله بعث رسلَه وأنبياءه ليقولوا لأقوامهم نحن شفعاؤكم يوم الدّين يوم يقوم الناس لربِّ العالمين؟ فكيف يُنذرون أقوامهم من عقيدة شفعائهم بين يدي الله فمِن ثمّ يقولون نحن شفعاؤكم يوم الدِّين؟ ولكنّي أجد كافّة الدُّعاة بكتب الذّكر أنّهم سوف يُكذّبون أقوامهم أنّهم قالوا لهم نحن شفعاؤكم يوم يقوم الناس لربّ العالمين، ولسوف يُكذّبوكم بما تقولون أنّهم شفعاؤكم بين يدَي الله، تصديقاً لقول الله تعالى:
{ وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾ } صدق الله العظيم [الفرقان 17 - 19].

كون جميعهم يُنذِرون أقوامهم بذِكر ربّهم أن ليس لهم من دونه وليٌّ ولا شفيعٌ، تصديقاً لقول الله تعالى:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ } صدق الله العظيم [الأنعام 51].

أم أنّكم تقولون إنّما هذه الآية تنفي الشفاعة للكافرين، وأمّا الذين آمنوا فشفعاؤهم أنبياؤهم وأئمّة الكتاب؟! فمن ثم نُخرس ألسنتكم بخطاب الله إلى الذين آمنوا في مُحكم كتابه في قول الله تعالى:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ } صدق الله العظيم [البقرة: ٢٥٤].

ولربما يودّ أحد الذين لا يؤمنون بالله إلا وهم مشركون أن يُجادلني بالمتشابه من القرآن في ظاهره في ذِكر الشفاعة فيقول قال الله تعالى:
{ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ } صدق الله العظيم [سورة البقرة 255].

فمِن ثمّ يردّ الإمام المهديّ وأقول: سبحانه وتعالى عمّا تشركون! فكيف يُناقض الله فتواه وقد جعل الله في هذا الموضع في الكتاب آيَتين متتاليَتين؛ الأولى مُحكمة بيّنة ظاهرها كباطنها والثانية متشابهة لها تأويل غير ظاهرها؟ وإنّما الإذن بالقول الصواب لتحقيق شفاعة الله أرحم الراحمين بعد ما كُلٌّ أذاقه الله حسابهُ فتشفع رحمته من غضبه وعذابه، كون الشفاعة لله جميعاً وليس بطلب الشفاعة من العبد أن يشفع لأحدٍ من عباده! ما لكم كيف تحكمون؟ وقال الله تعالى:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾ } صدق الله العظيم [البقرة 254 - 255].

وموضع التشابه هو في قول الله تعالى:
{مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ } صدق الله العظيم، فظننتم أنّه أذِن لعبده بطلب الشفاعة للعبيد أن يشفع لهم عند ربّهم! فكيف يكون ذلك هو القول الصواب الذي حذّر منه الله في كافّة الآيات المُحكمات البيّنات هُنَّ أمّ الكتاب، بيّنات ليس لهنّ تأويل ولا ولن يستطيع أحدٌ أن يُأوّلهنّ كون ليس لهنّ تأويل، فظاهرهنّ كباطنهنّ فهنّ أُمّ الكتاب ذكرى لأولي الألباب، وأتحدّى كافّة علماء المُسلمين أن يأتوا لهنّ بتأويل غير ما جاء فيهنّ من نفي شفاعة الأنبياء والأولياء من أئِمّة الكتاب تصديقاً لكافة الآيات المُحكمات البيّنات هنّ آيات أمّ الكتاب في قول الله تعالى: { اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ } صدق الله العظيم [السجدة: 4].

وقال الله تعالى:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ } [الأنعام 51].

وقال الله تعالى:
{ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ } صدق الله العظيم [البقرة 254].

فوالله الذي لا إله غيره لا أنتم ولا الإمام المهديّ نستطيع أن نأتي بتأويلٍ لهذه الآيات المُحكمات من آيات أمّ الكتاب بغير ما جاء في ظاهرهنّ كونهنّ ليس لهنّ تأويلٌ كما ليس لكم شفعاء يشفعون لكم بين يدَي الله، فكيف يكون لهنّ تأويل غير ظاهرهنّ وهنّ في صُلب العقيدة، أفلا تعقلون؟ فهل من المعقول أن يبعث الله محمداً رسول الله أن يُنذر الإنس والجنّ من عقيدة الشّفعاء بين يدَي الله فيُنذر الناس من تلك العقيدة الباطل؟ تصديقا لقول الله تعالى:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ } صدق الله العظيم [الأنعام 51].

فهل من المعقول أن يُناقض دعوته فيقول: أنا لها.. أنا لها.. أنا شفيعُكم يوم الدّين كما في الرّواية التي افتراها المنافقون على الله ورسوله وهي مكذوبة عن النّبيّ غير الذي يقول؟ كون محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم قال:
[ يا فاطمة بنت محمد اعملي لا أغني عنك من الله شيئاً ] صدق عليه الصلاة والسلام، فكيف أنّكم تجدون فتوى النّبي في الحديث موافِقة لفتوى الله في مُحكم كتابه فمن ثم تتركون قول الله وقول رسوله في الكتاب والسُّنّة النبويّة الحق التي لا تُخالف لمُحكم كتاب الله القرآن العظيم ثم تتركون قول الله وقول رسوله وتعتصمون بما يخالفهم من أقوال المنافقين من شياطين البشر الذين يقولون أحاديث عن النبي غير الذي يقول؟ فقالوا: إنّه قال أنا لها.. أنا لها.. في الرواية المطوّلة كذِباً وزوراً على رسول الله، أفلا تعقلون؟

فيا للعجب يا معشر أولي الألباب، فوالله ثم والله أنّكم لتجدون عقولكم ترفض هذا الافتراء، فكيف تتّبعون ما ترفضه عقولكم وأنتم تعلمون؟ وعلى كلّ حالٍ فلا ولن يهتدي إلى الحقّ إلا الذين يعقلون، تصديقاً لقول الله تعالى:
{ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ } صدق الله العظيم [البقرة 269].

وتصديقاً لقول الله تعالى:
{ هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾ رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾ رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿٩﴾ } صدق الله العظيم [آل عمران 7 - 9].

فهل تردّى أصحاب النار في النار إلا بسبب عدم استخدام العقل؟ تصديقاً لقول الله تعالى:
{ وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾ إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾ فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾ } صدق الله العظيم [الملك 6 - 11].

فأيّ مهديٍّ تنتظرون يا معشر المسلمين؟ فهل تنتظرون مهديّاً يهديكم وأنتم مهتدون؟ إذاً لا داعي لبعث الإمام المهديّ ليهديَكم وأنتم مهتدون، ألا والله لو كنتم لا تزالون على الهُدى لَما بعث الله الإمام المهديّ ليهديَكم وأنتم لا تزالون على الهُدى، بل بعد أن تضلّوا عن هُدى الله ضلالاً بعيداً بعد أن تتركوا كتاب الله وسُنّة رسوله الحقّ وتعتصموا بما يُخالف لكتاب الله القرآن العظيم وسُنّة رسوله الحقّ، فكيف تحسبون أنّكم مُهتدون وأنتم معتصمون بما يخالف لكتاب الله والسُّنّة النّبويّة الحقّ؟

والسؤال الذي يطرح نفسه: فهل تنتظرون الإمام المهديّ ليوقف سفك دمائكم ويجمع صفّكم ويذهب اختلافكم فيما بينكم بحكم الله فلا تجادلونه إلا وغلبَكم بسلطان العلم المُلجم من مُحكم القرآن العظيم أم أنّكم تنتظرون الإمام المهديّ يبعثه الله ليسفك دماء المسلمين ويقتلكم شرّ قتلة في رايات سود فتبايعوه كرهاً وأنتم من الصاغرين؟ أفلا تعقلون؟ أم تنتظرون الإمام المهديّ لا يقول أنّه الإمام المهديّ بل أنتم من تقولون أنّه الإمام المهديّ فتجبرونه على البيعة بعد أن تهدّدوه بالقتل؟ إنّ هذا لكذب عُجاب مخالف لمحكم الكتاب.

فتعالوا لأدلّكم كيف تعلمون الإمام المهدي؛ فتعالوا لنسأل العقول أوّلا فنقول: يا معشر العقول إنّكم الأبصار التي لا تعمي عن الحقّ فأخبرينا كيف نعلم أيُّنا الإمام المهديّ اذا بعثه الله في عصر اختلافنا في دين الله وتفرّقنا إلى شيعٍ (أحزاب) يقتل بعضنا بعضاً؟ فحتماً تُجيب العقول فتقول: إذاً لا بدّ أن يُهيمن عليكم بسلطان العلم المُلجم من الكتاب حتى يُذهب عنكم تفرّقكم إلى شيعٍ مذهبيّةٍ فينسف المذاهب نسفاً بسلطان علم الكتاب ويُغربل أحاديث السُّنّة النبويّة بسلطان علم الكتاب فيُعيدكم إلى منهاج النّبوّة الأولى بسلطان علم كتاب الله القرآن العظيم ويبعثه الله ناصراً لِما جاء به محمد رسول الله صلى الله عليه وسلم؛ كون خاتم المُرسَلين والنبيّين هو محمدٌ رسول الله بالقرآن العظيم؛ إذاً يبعثه الله ناصرَ محمدٍ ويؤيّده الله بسلطان علم الكتاب تصديقاً لقول الله تعالى:
{ وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ } صدق الله العظيم [الرعد الآية 43].

فيا عجبي من أمّة لا يعلمون كيف يعرفون الإمام المهديّ إذا بعثه الله في قدَره المقدور في الكتاب المسطور! فكيف تستطيعون معرفته ما لم يؤيّده الرحمن بسلطان علم كتابه القرآن العظيم، فلا يجادله أحدٌ من القرآن إلا غلبه الشاهد بالحق الذي يؤتيه الله علم كتابه القرآن العظيم؟ ما لم.. فليس الإمام المهديّ الشاهد الموعود الذي يؤتيه الله علم الكتاب؛ كون الإمام المهديّ ناصر محمد لابدّ أن يؤتيه الله علم الكتاب حتى يُهيمن على المسلمين والمُشركين والمُلحدين بسلطان علم القرآن العظيم في مختلف مجالاتهم العلميّة حتى يثبت أنّ هذا القرآن لم يفترِه محمد رسول الله بل تلقّاه من لدُن حكيمٍ عليمٍ فيُريكم الله آياته على الواقع الحقيقيّ، تصديقاً لقول الله تعالى:
{ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩١﴾ وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ ﴿٩٢﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾ } صدق الله العظيم [النمل 91 - 93].

وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
________________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..